Χαιρετισμός προς τον Μίκη!

Αγαπητέ Μίκη,

Σε χαιρετά η Νάουσα, σε χαιρετά η Ελλάδα, σε χαιρετούν οι γενεές του μέλλοντος που θα δυσκολεύονται να πιστέψουν πως ένας και μόνον άνθρωπος έκανε τόσα πολλά για τόσους πολλούς. Δεν είναι στη φύση των πραγμάτων να γεννιούνται συχνά μεγαλοφυΐες, όμως κάθε εποχή απαιτεί να δημιουργήσει τη δική της μεγαλοφυΐα, διότι έχει μέσα της τη βαθειά επιθυμία να αναπαράγει τον εαυτό της και να δημιουργήσει το ιδανικό, το ωραίο και το μεγάλο. Έτσι διαλέγει έναν άνθρωπο υπόδειγμα...

, έναν θνητό για να τον κάνει αθάνατο, αφού είναι προορισμένος να εκπροσωπήσει την ύπαρξή της και να φέρει σε πέρας το ιστορικό της έργο. Η εποχή λοιπόν και η ιστορία διάλεξαν εσένα και σε περίμεναν, διότι ήξεραν ότι ερχόσουν και έκαναν την καλύτερη επιλογή στο πρόσωπό σου με την υπέροχη μαχητικότητα και το Φαουστικό πνεύμα σαν μια σπίθα φωτός στην αιματοβαμμένη τραγωδία της πατρίδας μας. Είναι ιδιαίτερα σπάνιο αυτοί πού δημιουργούν ιδέες, ταυτόχρονα και να τις πραγματοποιούν. Εσύ τα έκαμες και τα δύο. Βυθομετρώντας την ψυχή της Ελλάδας, άνοιξες δρόμους και τους περπάτησες πρώτος, με αλάνθαστο ένστικτο, με την παρόρμηση ενός εφήβου, όπου η ευφυΐα σου όμοια με ενεργό ηφαίστειο, μεταμόρφωνε το άπειρο χάος σε συμμετρικές μορφές μιας καλλιτεχνικής δημιουργίας πού δεν έχει προηγούμενο στην ιστορία μας και μάλιστα σε μια εποχή κατά την οποία στη χώρα βασίλευε το παρακράτος, η βία, η τρομοκρατία, η απόγνωση και ο πόνος των ανθρώπων που στέκονταν με δέος μπροστά στο σιδερένιο κλοιό του πεπρωμένου και την επερχόμενη δικτατορία. Αλλά ιδού, πρώτος εσύ έριξες το σπόρο και κατέβασες τους ποιητές μας από τα ουράνια δώματα των θεών και τις γειτονιές των αγγέλων και τους έκλεισες στα βάθη των ψυχών των ταπεινωμένων και καταφρονεμένων, οι οποίοι τους τραγουδούσαν στις ερεβώδεις νύχτες της πίκρας και του μαρτυρίου.

Σήμερα μετά από 3.000 χρόνια πολιτισμού, όπου συσσωρεύτηκε αμύθητος πλούτος στην ανθρωπότητα, φτάσαμε στο σημείο στην πατρίδα μας να κλείνουν νοσοκομεία και σχολεία με αίολα και αβάσιμα προσχήματα και να καταστρέφονται εκατομμύρια ζωές Ελλήνων πολιτών από την φτώχεια και την ανεργία, ενώ ταυτόχρονα επιχειρείται μια βίαιη αλλοίωση του πληθυσμού της χώρας με την μαζική εισβολή παράνομων μεταναστών, να απαξιώνεται και συχνά να διώκεται ο πολιτισμός μας, η γλώσσα μας, τα ήθη και τα έθιμα με τα οποία ζήσαμε χιλιάδες χρόνια και συγχρόνως να προάγονται απάνθρωπες, εξωπραγματικές και αφύσικες απόψεις για τη ζωή, από τα ξενόφερτα προϊόντα ενός κακέκτυπου πολιτισμού, εκφυλίζοντας τον υπέροχο Ελληνικό λαό πού ταλανίζεται στο βωμό της απελπισίας. Τα μεγάλα επιτεύγματα του πολιτισμού μας αγνοούνται, παραγκωνίζονται, ουσιαστικά απαγορεύονται. Έχω 20 χρόνια να ακούσω τη «Λειτουργία του Ορφέα», έχω 30 χρόνια να ακούσω την Τερψιχόρη Παπαστεφάνου και τον Νικηφόρο Βρεττάκο να τραγουδούν: «Το όνομα σου ρινίσματα ήλιου. Το όνομα σου νερό από την Κασταλία πηγή. Το όνομα σου πορεία πέντε κύκνων πού σέρνουν την Πούλια μεσούρανα. Το όνομά σου ειρήνη στους δρόμους των πόλεων. Το όνομα σου αλληλούια, ένα πεύκο στο Σούνιο.»

Ας γίνει ο καθένας από εμάς ένας μικρός Προμηθέας, ένας άνεμος για να υπερασπίσουμε την κουλτούρα και τον πολιτισμό μας, έτσι όπως είναι:

Οι σημάντορες άνεμοι που ιερουργούνε

Πού σηκώνουν το πέλαγος σαν Θεοτόκο

Που φυσούν και ανάβουνε τα πορτοκάλια

Που σφυρίζουν στα όρη και έρχονται.

Αγαπητέ Μίκη, σε λατρεύω από 9 χρονών παιδί. Ο Θεός να σε έχει καλά.

Γιάννης Α. Μυλωνάς